About me

"Sweet Loretta Martin thought she was a woman
But she was another man"

Sí, pero ao revés. Eu non me quixen enterar de que non era un rapaz até que me descubrín maquillándome diante dun espello e pelexándome a hostia limpa cun rapaz sen motivo aparente. E nese momento pareceume inxusto porque disfrutaba cando quería ser un neno. Quería selo para non ter que sentarme como "unha señorita", porque o meu avó usaba o taladro e o martelo no seu taller mentres a miña avoa fregaba os platos, porque as miñas tías obrigábanme a limpar o xardín mentres que o meu pai me deixaba cortar todos os dedos con lá de aceiro, porque cando tirábamos os zapatos á cara no medio do monte os meus non chegaban coa forza suficiente, porque sempre me costou horrores subir ás árbores, porque pedía "cuchillos para matar" e vez de barbies as que só lles podías cortar o pelo unha vez, porque meu pai me regalaba coches teledirigidos, scalextrix e games boys, porque crecín rodeada de nenos aos que adoraba mentres que non podía soportar á miña irmá -había que cargar sempre con ela e como era pequena non podía facer moitas cousas-, porque se eu caída de morros coa bici era unha trosma pero se o facía meu curmán era un salvaxe, porque tiña que poñer falda cada dous por tres e porque sí, sen máis motivos e porque sempre me perseguíu o pichi do colexio, porque as nenas non sabían inventarse xogos hoxe propios do jackass, porque sempre te escollían de última se querías xogar ao fútbol. E tantas outras cousas. Por iso hoxe asústome de que quera ir probar un vestido de 1200 euros -dixen probar- só por ver como me queda. Na miña defensa direi que é precioso -aínda que non diría iso con oito anos-.

"sweet loretta fat thought she was a cleaner
but she was a frying pan"